Van mensen met psychische aandoeningen en psychosociale beperkingen

Ervaringsdeskundigheid

In deze beschouwende bijdrage geven de auteurs hun visie op het kijken naar herstelondersteuning en werken vanuit de herstelvisie als ‘oude wijn in nieuwe zakken’. Zij analyseren dat het in feite gaat om nieuwe wijn die in oude zakken wordt geïmplementeerd en dat dit een probleem is. Zij stellen daarom voor om nieuwe zakken voor de nieuwe wijn te maken.

 

Stagnatie van implementatie herstelvisie
Al meer dan tien jaar is men in de Nederlandse geestelijke gezondheidszorg bezig om de herstelvisie en het herstelgerichte werken te implementeren. De meeste ggz-instellingen hebben in hun visie en missie opgenomen dat de principes van herstelondersteuning leidend moeten zijn in de inrichting van de zorg bij mentale problematiek. Sindsdien zijn er op microniveau weliswaar kleine stappen gezet, maar de echte grote beweging naar het werkelijk laten landen van deze andere kijk binnen de werkwijze en houding van behandelaren en professionals, is binnen de ggz uiteindelijk een zeer traag zo niet stagnerend proces. Dit heeft allerlei redenen zoals werkdruk door een grote vraag naar zorg, administratieve druk, een vergadercultuur of de complicerende werking van grote, logge instellingen. Maar misschien komt dit nog wel het meest door de ‘traditie’ van de ggz van een bepaalde inrichting van de zorg die op de blauwdruk van somatische medische zorg gebaseerd is. Die onder andere uitgaat van ziekte en genezing. Deze traditie lijkt hardnekkig en moeilijk te slechten.

 

Lees het artikel verder via deze pagina. Nog geen abonnee? Klik dan hier.