Van mensen met psychische aandoeningen en psychosociale beperkingen

Naar doorontwikkeling van het beschermd wonen voor jongvolwassenen. Specialisatie ter voorkoming van chroniciteit: het Locus-programma

Sinds de jaren 80 van de vorige eeuw is er aandacht voor het scheiden van wonen en behandelen; vermaatschappelijking in de termen van toen vormde de grondslag voor de vorming van de Regionale Instellingen voor Beschermd Wonen (RIBW’s), die zich sindsdien ontwikkeld hebben tot instellingen voor beschermd, begeleid wonen en opvang. In de eerste jaren van de 21e eeuw werd duidelijk dat jongvolwassenen meer nodig hebben dan een gescheiden aanbod van wonen en behandelen.

In 2008 nam een aantal van deze instellingen, waaronder Kwintes, het initiatief om een specifiek aanbod te ontwikkelen voor normaal begaafde jongvolwassenen in het beschermd wonen: Locus. In deze bijdrage een verslag van de ontwikkeling van en de ervaring met dit programma. Dit maakt duidelijk waarom jongvolwassenen baat hebben bij een gespecialiseerd, geïntegreerd beschermd wonen aanbod, en wat er voor nodig is om dit te verduurzamen.

Achtergrond

Jongeren met ernstige psychiatrische problematiek en bijkomende psychosociale kwetsbaarheid op weg naar volwassenheid hebben een specifieke en meervoudige zorgbehoefte.

Lees het artikel via deze pagina of op pagina 19 van het juninummer van Participatie en Herstel. Nog geen abonnee? Klik dan hier.