Collectief wonen
In het openingsartikel gaan Max Huber en medeauteurs in op de vraag waar clienten het beste af zijn in de woonzorg voor mensen met een ernstige en langdurige psychische kwetsbaarheid. Dit is een vervolg op ons juninummer waarin twee opiniestukken stonden over de toekomst van beschermd wonen, waarvan één van de hand van de eerste twee auteurs. Belangrijk twistpunt was of geclusterde woonvormen achterhaald zijn en belemmerend voor herstel, dan wel een passend onderdeel van een breder palet aan woonoplossingen dat recht doet aan de uiteenlopende voorkeuren en behoeften van cliënten. Vanuit hun onderzoek in het beschermd wonen in Amsterdam vragen de auteurs aandacht voor mensen voor wie zelfstandig wonen (nog) niet haalbaar of gewenst is. Voor hen kunnen vormen van collectief wonen een passende oplossing zijn. Aan de doorontwikkeling daarvan wordt in Amsterdam hard gewerkt.

Herstelacademies leren van elkaar
Ook herstelacademies kunnen van elkaar leren, zo laat het artikel van Marloes van Wezel en medeauteurs zien. Als betrokkenen bij HerstelAcademie Diletti in Leuven en Enik Recovery College in Utrecht gingen zij bij elkaar op werkbezoek. ‘Diletti’ leerde van ‘Enik’ hoe je een breed aanbod van herstelondersteuning kunt ontwikkelen en hoe je zo’n aanbod gemeentelijk gefi nancierd krijgt. Omgekeerd leerde Enik van Diletti hoe je via een landelijk leernetwerk van herstelacademies het aanbod van herstelacademies en de reguliere ggz goed met elkaar kunt verbinden.

Lees de complete editie via deze pagina. Nog geen abonnee? Klik dan hier.